కథ: అవస్థ
ఇంట్లో ఒక్క క్షణం కుదురుగా వుండలేకపోయింది హరిత. ఏ పనీ లేకపోయినా కొద్దిసేపు అదేపనిగా దేనికోసమో తెలీకుండా తిరిగింది అన్ని గదులకీ. పరమహంసే జ్ఞాపకం వస్తున్నాడు - ఏ వైపు చూసినా, ఏ వస్తువుని చూసినా.
తన గదిలోకి పోయి పుస్తకం ముందేసుకుంది. అక్షరాలు మాయమై హంస ముఖం ప్రత్యక్షమయ్యింది పుస్తకంలో. ఆమె అవస్థ ఎక్కువయ్యింది.
పరమహంస పది రోజుల క్రితం తల్లిదండ్రుల దగ్గరకని ఊరు వెళ్లాడు సెలవుపెట్టి. బ్యాంకులో క్లర్కుగా పనిచేస్తున్నాడు. హరిత పిన్నివాళ్లింట్లో అద్దెకుంటున్నాడు. వీళ్లింటి పక్కనే ఆ ఇల్లు. కామర్స్ చెప్పించుకుంటోంది అతని వద్ద హరిత.
మొదట్లో అతడిమీద గురుభావమే వుండేదామెకు. హంస ఒక్క కామర్స్ చెప్పి ఆగేవాడు కాదు. ఇతర సంగతులూ మాట్లాడేవాడు. కామర్స్ కంటే సైకాలజీ ఎక్కువ ఇష్టమంటాడు తనకి. "నీకు తారసపడ్డ వాళ్ల ముఖాలు పరిశీలించు. అవెన్నో కథలు చెబుతాయి. వాళ్ల మనసుల్ని విప్పుతాయి. అదే నా హాబీ" అంటాడు.
హరితకు పాలిటిక్స్ అంటే ఎలర్జీ. రాజకీయాల సంగతులేవీ పట్టవు. ఇప్పుడు మనిషి తెలుసుకోవలసింది పాలిటిక్సే అంటాడు హంస. "రాజకీయాల్లో చేరాల్సిన పనిలేదు. అవి తెలుసుకోవడం వల్ల దేశ పరిస్థితులు, లోకస్వరూపం తెలుస్తాయి" అన్చెప్పి హరిత అనాసక్తిని తుంచేశాడు.
కొద్దికాలం గడిచాక చూసుకుంటే ఆశ్చర్యంగా అనిపించింది హరితకు. హంస గురించి తనిప్పుడు ఎక్కువగా ఆలోచిస్తోంది. డిగ్రీ ఫైనలియర్ మగ స్టూడెంట్లు ఎంతోమంది తనకు 'లైన్' వేస్తుండటం చూస్తుంటే నవ్వొస్తుంటుంది. వాళ్లను అంతగా కేర్‌చెయ్యదు. హరితను ఆకట్టుకోడానికి ఎట్లాంటి ప్రయత్నమూ చెయ్యలేదు హంస. స్నేహంగా ఉండేవాడు. సరదాగా జోకులేసేవాడు. దురుద్దేశం ఎప్పుడూ కనిపించలేదు, అతడి చనువులో.
తనకు సంబంధించినదేదో తననుంచి దూరంగా వెళ్లిపోయినట్లు ఫీలింగ్ కలుగుతోంది - ఇప్పుడతను ఊరెళ్లాక. అప్పటికప్పుడు చూడాలనిపించింది హంసని. అతడు వెంటనే వొచ్చేస్తే బాగుండనిపించింది. ఎందుకిట్లాంటి భావాలు కలుగుతున్నాయి తనలో. తన హృదయం హంసమీదికే మళ్లుతోంది ఎందుకని? తను.. తను.. హంసని ప్రేమిస్తోందా? ప్రేమ సంగతి తలచుకోవడంతోనే పెదాలు వొణికిపోయాయి. బుగ్గలు కందిపోయాయి. సిగ్గుపడింది ఒక్కసారిగా.
అనుకోకుండా ఓ ఆలోచన మెదిలి భయం వేసిందామెకి. పెళ్లి చూపులకెళ్లాడేమోనని. చూపులకే వెళ్లుంటాడు. గవర్నమెంటు ఉద్యోగం. నెలకి నాలుగువేలు జీతం. ఇంట్లోవాళ్లు ఊరుకుంటారా. ముందీయనకి కాలు నిలుస్తుందా? ఎప్పుడెప్పుడు పెళ్లిచేసుకుందామా, పెళ్లాన్ని తెచ్చుకుందామా అని అతనికి మాత్రం ఉండదూ? ఇట్లా యోచించడంతోటే హృదయంలో బాధ సుళ్లుతిరిగింది. 'ఛ.. అందుకై ఉండదు' అని మళ్లీ సమాధానపడింది.
ఇప్పటికి పదిరోజులు గడిచిపోయాయి హంస వెళ్లి. తన లెక్క ప్రకారం ఈ రోజు రావాలి. ఆదివారం వస్తానని చెప్పాడు వెళ్లేప్పుడు. వచ్చాడో, రాలేదో ఎట్లా తెలుస్తుంది? 'వెళ్లి చూస్తే సరిపోయే' అనుకొని వెళ్లింది.
గుమ్మంలోనే ఎదురయ్యింది పిన్ని.
వెంటనే అడిగితే ఏమనుకుంటుందో అని కొద్దిసేపు అవీ ఇవీ మాట్లాడి "పిన్నీ మాస్టారుగారు రాలేదా?" అనడిగింది.
ఆమె నవ్వి "సాయంత్రం రాలేకపోతే రేపు ఉదయమే వస్తానని ఫోన్‌చేశాడే. ఏమిటీ పాఠాలు వెనకబడిపోతున్నాయా" అంది.
"అబ్బే అదేమీలేదు పిన్నీ" అంటూ వచ్చేసింది. సాయంత్రం దాకా ఎట్లా గడపాలో తెలీలేదు. కాలేజీ కూడా లేదు. సాయంత్రం వస్తాడో, రాడో? హరితని వియోగ బాధ దహించి వేస్తోంది. గదిలోకి వెళ్లి స్నేహితురాలి దగ్గర్నుంచి తెచ్చుకున్న చలం 'శశిరేఖ'ను ఏకబిగిన చదివేసింది. శశిరేఖ పనులు హరిత హృదయాన్ని మరింత బాధపెట్టాయి.
పెరట్లోకి వెళ్లింది. విచ్చుకొని చూస్తున్నాయి గులాబీలూ, చేమంతులూ. తాపం ఎక్కువయ్యింది వాటిని చూసేసరికి.
సినిమాకి వెళ్తే ఈ బాధ కాస్త తప్పుతుందనిపించింది. టైంపాస్ అయినట్లు కూడా ఉంటుంది కదా! అమ్మ ఒప్పుకోదు ఒక్కతే వెళ్తానంటే. మార్నిగ్‌షో అంటే మరీ వింతగా చూస్తుంది. తనెప్పుడూ వెళ్లలేదు మార్నిగ్‌షోకి. అమ్మ దగ్గరకి వెళ్లింది. ఫ్రెండ్ రమతో కలిసి సినిమాకి వెళ్తున్నానని చెప్పి బయటపడింది.
సినిమాలంటే మోజులేదు మొదట్నించీ. ఒక్కతే ఎప్పుడూ వెళ్లలేదు ఇదివరలో. భవానీ థియేటర్‌కు వెళ్లింది. అప్పటికే సినిమా మొదలయ్యింది. 'నిన్నే పెళ్లాడతా' సినిమా పేరు. హీరో హీరోయిన్ల ప్రణయ సన్నివేశాలు చూసేసరికి నిలవలేకపోయింది. తనని ఏడ్పించడానికే ఉందా లోకమంతా? అగ్నిలా దహించివేస్తోంది విరహం. బయటకు వచ్చింది థియేటర్లోంచి. ఒళ్లంతా ఒకటే వణుకు. రక్తం జ్వాలలా మండుతోంది. నరాలన్నీ పట్టుతప్పి అదురుతున్నాయి. దిమ్ముగా ఉన్నట్లనిపించింది తలంతా. ఇంటికి వచ్చింది మరో లోకంలో ఉన్నదానికి మల్లే. భోజనం దగ్గర కూర్చుంటే సహించలేదు. టేప్‌రికార్డర్ పెట్టింది.
'ఎంత హాయి ఈ రేయి ఎంత మధురమీ హాయి..' అంటూ పింగళి పలుకుతున్నాడు ఘంటసాల కంఠంలోంచి. పాట కట్టేసింది. లోకంలో తనొక్కతే ఒంటరిగా ఉన్నట్లు ఫీలయ్యింది. లోకమంతా సంతోషంగా ఉన్నట్టూ, తనొక్కతే ఏడుస్తున్నట్టూ ఊహించుకుంది. హృదయం కొట్టుకుపోయింది, 'హంసా.. హంసా' అంటూ.
ఎవరో అమ్మాయిని పెళ్లిచూపుల్లో చూసి పెళ్లికి ఒప్పుకున్నట్లూ, ముహూర్తాలు కూడా పెట్టుకున్నట్లూ ఊహించుకుంది హంసని. వాళ్లిద్దరూ కలిసి చేయీ చేయీ పట్టుకొని తిరిగే ఉంటారు సినిమాలకీ, పార్కులకీ! హంసని అనుకుని ఏం లాభం?
తనేమైనా ప్రేమిస్తున్నానని చెప్పిందా అతడికి? తన బాధ, తన వ్యధ అతడికెట్లా తెలుస్తాయి? అంత అమాయకుండా? తను అతణ్ణే ఆరాధిస్తోందని తెలుసుకోలేకపోయాడా ఇంతకాలం? తనిక్కడ ఇట్లా బాధపడుతుంటే.. అతడు మాత్రం అక్కడ హాయిగా ఏ బాధా లేకుండా హాయిగా జాలీగా సెలవులు గడిపేస్తూ వుండివుంటాడు.
ఎట్లాగో సాయంత్రం అయ్యింది. మళ్లీ వెళ్లింది పెరట్లోకి. సన్నజాజుల పరిమళం పెరడంతా వ్యాపించి ఉంది. మరీ పిచ్చెక్కించింది ఆ వాసన. భుగభుగమంది రక్తం. ఆగలేకపోయిందిక. వెళ్లింది పరుగులాంటి నడకతో. నవ్వు విరిసింది ముఖంలో.
బయటనే కూర్చుని వున్నాడు హంస. జామచెట్టుకింద, దానికానుకొని కూర్చొని ఏదో పుస్తకం చదువుతున్నాడు. పుస్తకాల పురుగు!
నవ్వుతూ ఆహ్వానించాడు హరితని చూసి. ఎదురుగా కూర్చుంది పచ్చగడ్డి మీద.
"ఎప్పుడొచ్చారు ఊర్నించి?" అడిగింది.
"ఉదయం పదయ్యింది వచ్చేసరికి. ఏమిటీ కబుర్లు?" అన్నాడు పుస్తకం మూసి పక్కన పెడుతూ.
"ఉదయమే వచ్చారా! మరి పిన్నేమిటి అట్లా చెప్పింది. సాయంత్రం కానీ, లేకపోతే రేపుదయం కానీ వస్తానని చెప్పారని చెప్పిందే" అంది, ఆశ్చర్యపడ్తూ.
"నిన్న అట్లాగే చెప్పాను ఫోన్‌చేసి. కానీ ముందుగానే బయలుదేరి వచ్చేశా. నువ్వు అంతకుముందే వచ్చి అడిగివెళ్లిన సంగతి మీ పిన్ని చెప్పింది."
ఉదయం నుంచి తాను పడ్డ అవస్థ అంతా హరిత కళ్లముందు మెదిలింది. ఏడుపు వచ్చినంత పనయ్యింది. హంస ఉదయమే వచ్చినా సాయంత్రం వస్తాడనుకొని తానెట్లా గడిపిందీ తలచుకుంటే...
"ఏంటి హరితా.. మొహమేంటి అలా వుంది? ఒంట్లో బాలేదా?" అని చనువుగా అమె చేయిని మణికట్టుపైన పట్టుకొని, "మామూలుగానే ఉందే" అన్నాడు.
ఉక్రోషం తన్నుకొచ్చింది హరితకు.
"అట్లాంటిదేమీ లేదులెండి" అంది కొంచెం విసురుగా.
"ఓ.. సారీ. కోపమొచ్చినట్లుందే మేడంకి. ఏదో మొహంలో డల్‌నెస్ కనిపిస్తే అడిగాను. తప్పయితే సారీ అన్నానుగా."
అతడు చెప్పే విధానానికి కోపం తగ్గింది. "ఇవేళ మీరు నా సందేహాల్ని తీర్చాలి" అంది.
"ఊ.. కానీ.. తప్పుతుందా."
"కష్టపడతారేమో."
"అయితే తొందరగా చెప్పు. నేను కష్టపడి చాలా కాలమైంది. నీ మూలంగా ఇవాళ ఆ కోర్కె తీరుతుందన్న మాట."
"తమరు మానసిక శాస్త్రవేత్తలు కదా. ప్రేమ అంటే ఏమిటో చెప్పగలరేమోనని."
"అదేమిటి హఠాత్తుగా ప్రేమమీద దృష్టి మళ్లింది! ఆ.. వయసు అట్లాంటిది కదూ" అన్నాడు నవ్వుతూ.
"నవ్వులాట కాదు సీరియస్."
"ఇద్దరు స్త్రీ పురుషుల మధ్య కలిగే అనురాగాన్నే ప్రేమ అంటారు. ఇందులో సెక్సు ప్రభావం ఎక్కువ. దీన్నే వలపు అనీ, మోహం అనీ, కామం అనీ, మనసుల కలయిక అనీ.. ఎవరికి తోచినట్లు వాళ్లు పిలుచుకుంటారు" అన్నాడు - టీచర్‌కు పాఠం అప్పజెప్పే స్టూడెంట్‌కు మల్లే.
ఒక్కసారి చురచురా చూసి "ప్లేటోనిక్ లవ్ అంటారే అదేమిటి?" అనడిగింది.
"ఫర్వాలేదు. ప్లేటోనిక్ లవ్ అనేదొకటి ఉందనే సంగతి తెలుసంటే నేననుకుంటున్న దానికంటే కొంచెం లోకజ్ఞానం ఎక్కువే ఉందీ.. సరే చెప్తాను. ప్రేమలో రెండు రకాలు. తల్లిప్రేమ, సోదరప్రేమ, స్నేహం.. ఇట్లాంటి ప్రేమలు వదిలేస్తే సెక్సుతో సంబంధం ఉన్న ప్రేమ సంగతే చెప్తున్నాను. ఒక రకం ప్రేమలో శరీరాల కలయికే ప్రధానం. దీని పేరే కామం. ఇక రెండో రకం ప్రేమ శరీరాల కలయికతో సంబంధం లేనిది. అమలిన శృంగారమనీ, నువ్వన్నావే ప్లేటోనిక్ లవ్ అనీ దీన్నంటారు."
"ఇట్లాంటి ప్రేమలు లోకంలో ఉంటాయా?"
"ప్లేటోనిక్ లవ్ కథవరకైతే వింటానికి ఎంతో ఉదాత్తంగా ఉన్నట్లు అనిపిస్తుంది. వాస్తవంలో ప్రేమకథల్లో ఏ నూటికో, వేయికో ఒక్కటి మాత్రమే ఇట్లాంటిది కనిపిస్తుంది. ప్రేమ ఉండేచోట వెన్నంటే ఉంటాయి సెక్స్ కోరికలు. అంటే దానర్థం సెక్స్ సంబంధం ఉన్నచోటల్లా ప్రేమ తప్పకుండా ఉంటుందని అర్థంకాదు. ఎట్లాంటి ప్రేమ లేకుండానే సెక్స్ సంబంధం ఏర్పడవచ్చు. ప్రాస్టిట్యూషన్ దీనికి ఉదాహరణ."
"మన కథల్లోనూ, ప్రబంధాల్లోనూ హీరో హీరోయిన్లు తొలిచూపులోనే ప్రేమించుకున్నట్లు రాస్తుంటారు కదా. ఇద్దరికీ ఒకేసారి అట్లాంటి ప్రేమ కలుగుతుందంటే నమ్మవచ్చా?"
"నువ్వన్నది కరక్టే హరితా. 'తొలిచూపు ప్రేమ'ను మన కవులూ, రచయితలూ బాగా ప్రచారంలోకి తెచ్చారు. నాయకుడి బలిష్టమైన దేహం, ఉంగరాల జుత్తూ, ఠీవి చూసి నాయకి ప్రేమిస్తే, ఆమె అందమైన మొహం, సన్నని నడుము, సొగసుతనం చూసి నాయకుడు ప్రేమిస్తాడు. అయితే ఒథెల్లో, డెస్టిమోనాలు ఈ రకం కాదు. రూపాలెట్లా ఉన్నా కూడా, కొంత పరిచయం తర్వాత ఒకరి గుణాలూ, అభిరుచులూ మరొకరు అర్థం చేసుకొని ప్రేమించుకున్నారు. ఇట్లాంటి ప్రేమలే ఎక్కువ కాలం నిలుస్తాయి."
"ప్రేమకోసం హత్యలు చేయడం, ఆత్మహత్యలు చేసుకోవడం ఏంటి? నిజంగా అట్లాంటిదాన్ని ప్రేమ అనవచ్చా?"
"ప్రేమశక్తిని ఎవరూ అంచనా వేయలేరు. కాంతి, ఉష్ణం, విద్యుచ్ఛక్తిలాగా అది బాహ్యశక్తి కాదు. ఆకలి, తలనొప్పి, ఒంటినొప్పిలాంటి శరీరబాధ కూడా కాదు. ప్రేమ ముందుగా ఇంద్రియాల మూలంగా పుడుతుంది. తర్వాత హృదయంలో స్థిరపడుతుంది. తర్వాత్తర్వాత మెదడును కూడా వశం చేసుకుంటుంది. పంచేంద్రియాలలో కన్ను ఎంత ముఖ్యమైందో ప్రేమ విషయంలో 'చూపు' అంత ప్రధానమైంది. ప్రేమని పుట్టించడంలో చూపు నిర్వహించే పాత్ర అమోఘమైంది."
"ప్రేమని పుట్టించేది చూపేనంటారు.." అంటూ అతడి వంక చూసింది. ఆమె కళ్లలో అంతులేని అనురాగం, అంతకుమించిన వేదనా.
కానీ హంస అదేమీ గమనించినట్లు కనిపించలేదు. సందేహాలు అడిగే శిష్యురాలికి సమాధానాలు చెప్పే గురువుకి మల్లే ఉన్నాడు.
"చూపు ప్రేమని పుట్టిస్తే మిగతా ఇంద్రియాలు దాన్ని పెంచి పోషిస్తాయి. కృష్ణుడి సంగతే చూడు. పిల్లనగ్రోవి ఉంది. గోపికల్ని వశం చేసుకునేవాడు. పూర్వకాలం ఐరోపా ప్రియుడైతే గిటారు వాయిస్తూ ప్రేయసి అనురాగాన్ని పొందేవాడు. భారతంలోని శంతనుడైతే యోజనగంధి ఒంటి ఘుమఘుమలకి ఫ్లాటైపోయాడు. చూపులకీ, మాటలకీ లొంగని ప్రవరుణ్ణి ఆఖరుసారిగా -
'పాంచద్భూషణ బాహుమూల రుచితో బాలిండ్లు
పొంగార బైయంచుల్ మోరగ గౌగిలించి యధరం బాసింప'
సాహసించింది వరూధిని."
హంస అట్లా చెప్తూవుంటే తను కూడా వరూధినికి మల్లే అతణ్ణి కావలించుకోవాలన్నంత ఆవేశం కలిగింది. అయితే గంభీరంగా కనిపిస్తున్నాడతడు. ఎట్లా సాహసించడం?
తను వేసిన ప్రతి ప్రశ్నకీ వివరంగా అతడు జవాబులిస్తూనే వున్నాడు. అతణ్ణి డామినేట్ చేయగలిగే ప్రశ్నవేసి అతడు నీళ్లు నమిలేట్లు చేయాలి. అప్పుడు రెచ్చిపోవచ్చు అనుకున్నది హరిత.
"సరే. దీనికి జవాబు చెప్పండి. ఒకర్ని ప్రేమించి విఫలమయి మరొకర్ని మళ్లీ ఎట్లా ప్రేమించగలుగుతున్నారు, ఎట్లా పెళ్లిచేసుకోగలుగుతున్నారు. ప్రేమ చాలా శక్తివంతమైనది అన్నారే. ఇంతేనా దీని శక్తి?" అని ఓరగా చూసింది.
ఒక్క నిమిషం ఆలోచిస్తున్నట్లు కనిపించాడు హంస. 'అయ్యింది అబ్బాయిగారి పని' అనుకుంటోంది హరిత.
"ప్రేమ ఎంత మహిమ కలిగిందో అంత చంచలత్వం కూడా దానికి ఉంది. నిజం చెప్పొద్దూ - ఈ చంచలత్వం వల్ల నష్టం కంటే లాభమే ఎక్కువ ఉంది మనిషికి. ఈ చంచలత్వం లేకపోతే భిక్షగాడు కారుల్లో తిరిగే అమ్మాయిని చూసి ప్రేమించి చచ్చిపోవలసిందే. ఇట్లాంటి చావులు తరచుగా జరగాలి. కానీ అలా జరగటం లేదు. ప్రేమించిన వారిని పొందలేనివాడి జీవితం ఎందుకూ కొరగాకుండా పోవాలి. కానీ అలా జరగటం లేదే. అంటే ప్రేమని నిలుపుకోవడం గానీ, మరల్చుకోవడం గానీ మనిషికి చేతనవుతుంది కాబట్టే. అయితే పురాణాల్లో, ప్రబంధాల్లో మాత్రం ప్రేమ.. దేవుళ్లనీ, రుషులనేవాళ్లనీ కూడా ముప్పుతిప్పలు పెట్టింది. కృష్ణుడూ, విశ్వామిత్రుడూ, పరాశరుడూ, దశరథుడూ - ఇట్లాంటివాళ్లంతా ఈ ప్రేమకి లొంగిపోయినవాళ్లే. వాళ్లు పడ్డ బాధలు నీకు చెప్పాల్సిన పనిలేదు కదా" అని ఆమె వంక చూసి చిన్నగా నవ్వాడు.
"ఆ.. తెలుసు. నా బాధే తెలీకుండా ఉంది తెలియాల్సిన వాళ్లకి" అంది, బాధ నిండిన గొంతుతో.
"అరే.. ఏమిటి నీ బాధ" అన్నాడు ముఖాన్ని ఆమెకి చేరువగా తెచ్చి, ఏమీ ఎరగనివాడికి మల్లే.
అతడి ఫోజుచూసి మండుకొచ్చింది హారితకి. అంతలోనే తన అసహాయత్వం తలచుకొని ముఖం చేతుల్లో దాచుకొని, రెండు కాళ్లూ మోకాళ్లవద్ద మడిచి, మోకాళ్లకి తల ఆన్చింది.
"అరే.. ఏమిటిది హరితా.. చిన్నపిల్లలా.. మీ పిన్ని వస్తోంది."
ఉలిక్కిపడి చూసింది. ఎవరూ రావట్లేదు. చిరుకోపంతో అతడి వంక చూస్తే.. నవ్వుతూ ఆమె చేతులు పట్టుకుని అరచేతుల్లో ముద్దు పెట్టుకున్నాడు.
"సారీరా! నిన్ను బాధపెట్టాను. ఆ మాత్రం తెలుసుకోలేని మొద్దుననుకున్నావా?" అన్నాడు. అతడి కంఠాన్ని కావలించుకుని "ఇది నిజమే కదూ" అంది.
"కాదు. ఉత్తుత్తికే" అన్నాడు సీరియస్‌గా మొహంపెట్టి.
"ఊ.." అని అతడి ఛాతీపై దబదబా కొట్టింది చేతులతో.
"పది రోజులేం చేస్తున్నారు మీ ఊళ్లో?"
"పెళ్లిచూపులకని వెళ్లా. ఓ అమ్మాయిని చేసుకుంటానని చెప్పా."
చప్పున అతడికి దూరం జరిగింది. "ఎ.. ఎవరా అమ్మాయి?" అనడిగింది కంఠం బలహీనమవుతుంటే.
"అబ్బా. నీతో ఇదే చిక్కు. సాంతం వినకుండానే అలకలు మొదలుపెడ్తావ్. ఇంత చక్కదనాల చుక్కని, ఇంత మంచి అమ్మాయిని దగ్గర పెట్టుకొని ఇంకెవర్నో చేసుకుంటానా. ఆ అమ్మాయి ఈ అమ్మాయే" అని ఆమెని దగ్గరగా తీసుకుని "ఐ లవ్యూ హరితా" అంటూ ఆమె పెదాల మీద ముద్దు పెట్టుకున్నాడు.
"అరే.. ఈ పబ్లిక్ రొమాన్సేమిటి?" అంటూ వచ్చింది హరిత వాళ్ల పిన్ని.
చప్పున దూరం జరిగారు. "అదీ.. పిన్నీ.." అని హరిత నసుగుతుంటే.. నవ్వి, "నాకంతా తెలుసులేవే. వచ్చేవారం హంస వాళ్ల అమ్మానాన్నలు వస్తున్నారు, మీ అమ్మానాన్నలతో మాట్లాడ్డానికి" అంది.
"పిన్నీ ఏమనుకోకు" అని హంస బుగ్గమీద ముద్దుపెట్టుకొని లేడిలా అక్కణ్ణించి తుర్రుమంది హరిత.
------------ x --------------
No comments:
Post a Comment